Ostatnią sobotę czerwca spędziliśmy na warsztatach dla stypendystów Fundacji ORLEN. Dla zdolnej i utalentowanej młodzieży przygotowaliśmy zajęcia w terenie, a na tapet wzięliśmy bioróżnorodność, rolę zapylaczy
i zmianę klimatu – trudne i wymagające tematy.

Zaczęliśmy od zapoznania się. Zadanie integracyjne polegało na odnalezieniu wśród nieznajomych osoby, która spełnia określony warunek, np. nosi kolorowe skarpetki, odwiedziła w minionym roku park narodowy, umie rozpoznawać ptaki. Podsumowaniem tej części był moment, w którym każdy mógł się krótko przedstawić i powiedzieć o swoim marzeniu, pasji lub planach.

Podzieleni na grupy, uczestnicy rozpoczęli warsztaty. Połowa osób ruszyła po przygodę na gry terenowe. Przed startem zorganizowaliśmy wprowadzenie do tematu bioróżnorodności, złożoności świata przyrody oraz sieci zależności. Rozmawialiśmy o łańcuchach pokarmowych, usługach ekosystemowych i roli zapylaczy. Ważnym elementem była też edukacja
o tym, że zapylacze to nie tylko pszczoła miodna, ale wiele innych, ważnych gatunków (głównie owadów). Na koniec przekazaliśmy informacje o tym, co zagraża zapylaczom i wskazaliśmy pierwszy ważny krok w ich ochronie – zdobywanie wiedzy przyrodniczej.

Po wprowadzeniu uczestnicy otrzymali karty gry i mogli wyruszyć na poszukiwanie tablic z punktami, na których umieszczone były zadania. Wykorzystywały one nie tylko wiedzę ogólną, ale też różne zdolności
i umiejętności. Można była wziąć udział w dwóch grach o uzupełniającej się tematyce. Na końcu, oprócz rozwiązań, czekały też indywidualne podsumowania.  

Po przerwie obiadowej grupy zamieniały się i osoby biorące udział w grze udały się na warsztaty klimatyczne. Zaczęliśmy od dyskusji o różnicach oraz punktach wspólnych zmiany klimatu oraz smogu. Pojęcia te bywają często mylone, więc dobrze było ustalić wspólne fundamenty wiedzy. Omówiliśmy zostały główne związki chemiczne powodujące oba zjawiska, ich charakter (globalny, lokalny) oraz jego wpływ na nasze życie i skalę czasowa obu zjawisk. Uczestnicy poznali dwa typy smogu oraz dowiedzieli się, jak obserwować zmiany zanieczyszczenia powietrza korzystając na przykład z informacji z aplikacji internetowych oraz z bioindykatorów – porostów. Omówiliśmy proces oczyszczania powietrza w korzeniach roślin w nawiązaniu do badań przeprowadzonych przez NASA i do części praktycznej, która polegała na wykonaniu lasu w słoiku oraz kokedamy.

Uczestnicy dowiedzieli się, że chrobotek wcale nie jest mchem oraz że do prawidłowego wykonania lasu w słoiku potrzebne są różne materiały, które zapewnią roślinom wszystkie niezbędne substancje. Była to dobra okazja, że porozmawiać w trakcie prac o mikroprocesach zachodzących w lasach
i kokedamach oraz o tym, jak wpływają one na nasze zdrowie i otoczenie.

Warsztaty zakończyły się późnym popołudniem, podsumowaliśmy je wspólnie i podziękowaliśmy sobie za pełny ciekawych rozmów i inspiracji sobotni dzień. Z informacji zwrotnych od uczestników wiemy, że udało nam się zaciekawić ich tematami, które są trudne i złożone oraz zachęcić do działania na rzecz przyrody. A to dla nas najmilsza wiadomość!

Dziękujemy!